Jakie prawa przysługują wam w związku z organizacją studniówki?

Styczeń to dla licealistów oraz osób uczących się w technikum czas studniówek, które odbywają się w związku ze zbliżającą się maturą.

Co roku organizacja studniówek powoduje wiele niejasności, problemów, komplikacji, a przede wszystkim – niezrozumienia i niestosowania się do przepisów prawa. Poniżej postaramy się wyjaśnić jak wygląda organizacja studniówek zgodnie z przepisami – co możecie, a czego nie.

Najważniejsze jest to, przez kogo organizowana jest studniówka, a także jest organizowana. 
Jeśli organizatorem jest szkoła, tj. dyrektor/dyrektorka lub rada pedagogiczna, to są oni decyzyjni w zakresie tego, czy np. możecie podczas imprezy spożywać alkohol. Analogicznie sytuacja wygląda, jeśli studniówkę organizujecie na terenie szkoły, na terenie której, zgodnie z regulaminem alkoholu spożywać nie można.

Inaczej sprawa wygląda, jeśli to Wy jako osoby uczące się organizujecie studniówkę (zdecydowana większość jest już pełnoletnia) i robicie to w miejscu innym niż teren szkoły. W takich wypadkach przysługuje wam wiele praw, które nie ulegają ograniczeniu nawet wtedy, gdy na studniówkę zapraszacie swoich nauczycieli i swoje nauczycielki.

  • W sytuacji wskazanej wyżej studniówka nie jest tak naprawdę imprezą szkolną – jest imprezą prywatną, w której udział biorą osoby uczące się i pracownicy danej szkoły, a także osoby im towarzyszące. Powoduje to, że nie ma ograniczeń w zakresie wychodzenia lub wchodzenia na teren imprezy (np. sali, hotelu czy baru) na papierosa, do sklepu czy w jakimkolwiek innym celu. Powoduje to również to, iż grono pedagogiczne nie jest w tym czasie w pracy – to ich czas wolny, który zdecydowali się spożytkować na przyjęcie zaproszenia oraz przyjście na imprezę. Grono pedagogiczne nie ma również prawa oceniać was z zachowania za to, jak zachowujecie się podczas studniówki – to wasz czas prywatny, nie zajęcia lekcyjne.
  • Z tego względu, iż impreza nie jest organizowana na terenie szkoły oraz nie jest organizowana przez szkołę, to macie pełne prawo do spożywania na niej alkoholu w wybranej przez was formie – we własnym zakresie, organizowanym przez miejsce, w którym organizujecie studniówkę lub w jakikolwiek inny sposób. Oczywiście prawa do spożywania alkoholu nie mają osoby, które nie ukończyły 18 roku życia.
  • To wy organizujecie tę imprezę, więc to wy ustalacie wszelkie szczegóły – to gdzie będzie impreza, od której do której będzie trwała, jakie będzie menu (to uzależnione jest oczywiście od miejsca organizacji studniówki), czy zatańczycie tradycyjnego poloneza, a także to jaki jest dresscode lub muzyka (nie ma oczywiście ograniczeń w doborze piosenek).

Podsumowując, jeśli studniówkę organizujecie sami – jako osoby uczące się – i nie robicie tego na terenie szkoły, to traktujecie ją jako waszą prywatną imprezę – tak jak organizowane osiemnaste urodziny. Jeśli jednak organizujecie ją razem i w porozumieniu ze szkołą i/lub na jej terenie, to musicie porozumieć się z osobami decyzyjnymi w szkole.

Szkoła łamie twoje prawa? Napisz do nas. Działamy w całej Polsce – anonimowo i rzetelnie.

🇺🇦 tvoiprava@variaposnania.pl lub 🇵🇱 twojeprawa@variaposnania.pl!

Czy szkoła ma prawo pobierać opłaty za udostępnienie osobom uczącym się szafek?

Miejsce do pozostawienia podręczników w szkole powinno być udostępnione wszystkim osobom uczącym się w szkole za darmo.

Jednakże, coraz częściej spotykamy się z sytuacją, w której szkoła organizuje miejsce do pozostawienia podręczników w szkole, poprzez zorganizowanie i zapewnienie szafek na terytorium szkoły, od których pobierane są opłaty (np. w postaci kaucji czy opłaty za kluczyk).

Jest to wprost niezgodne z prawem powszechnie obowiązującym, w tym z art. 70 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym nauczanie w szkołach publicznych jest bezpłatne. Wskazuje na to również art. 14 ust. 1 pkt 1 Ustawy – prawo oświatowe.

Nadto, o kwestii miejsca do pozostawienia podręczników mówi § 4a Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach, zgodnie z którym dyrektor szkoły zapewnia osobom uczącym się miejsce na pozostawienie podręczników i przyborów szkolnych.

Miejscem tym może być szafka w sali lekcyjnej, szafka lub jakiekolwiek inne zorganizowane miejsce, jednakże zakazuje się pobierania jakichkolwiek opłat w tym zakresie, nadto przepisy nie wskazują na to, jakoby miejsce na pozostawienie podręczników miało być wyjątkiem od zasady bezpłatności nauczania.

Jeśli wasza szkoła pobiera od was opłaty za zorganizowane na terytorium waszej szkoły miejsce do pozostawienia podręczników, dajcie znać na 🇺🇦 tvoiprava@variaposnania.pl lub 🇵🇱 twojeprawa@variaposnania.pl– udzielimy bezpłatnej, rzetelnej pomocy na terenie całej Polski!

Czy szkoła może zamontować monitoring w łazience?

Kwestia monitoringu w szkołach jest ściśle regulowana przez ustawę Prawo Oświatowe z dnia 14 grudnia 2016 r. (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 900 z późn. zm.). Ustawa reguluje sytuacje, w których dopuszczalne jest stosowanie monitoringu w placówkach oświatowych, monitoring dopuszczalny jest jednynie gdy: “jest to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa uczniów i pracowników lub ochrony mienia dyrektora szkoły lub placówki”. (art. 108a ust. 1 u.p.o.)

Kolejnym aspektem regulowanym przez prawo oświatowe jest ścisła lista pomieszczeń w szkołach, które NIE MOGĄ zostać objęte monitoringiem: Monitoring nie obejmuje pomieszczeń, w których odbywają się zajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze, pomieszczeń, w których uczniom jest udzielana pomoc psychologiczno-pedagogiczna, pomieszczeń przeznaczonych do odpoczynku i rekreacji pracowników, pomieszczeń sanitarnohigienicznych, gabinetu profilaktyki zdrowotnej, szatni i przebieralni.

W szczególnych sytuacjach monitorowanie w wymienionych powyżej pomieszczeniach jest dopuszczalne, ale musi istnieć realne zagrożenie dla bezpieczeństwa osób przebywających w szkole lub mienia. W takiej sytuacji dyrektor szkoły musi spełnić określone wymagania i zagwarantować, że “nie naruszy to godności oraz innych dóbr osobistych uczniów, pracowników i innych osób, w szczególności zostaną zastosowane techniki uniemożliwiające rozpoznanie przebywających w tych pomieszczeniach osób”

Jeśli w waszej szkole monitorowane są pomieszczenia, które nie powinny, dajcie znać na 🇺🇦 tvoiprava@variaposnania.pl lub 🇵🇱 twojeprawa@variaposnania.pl – udzielimy bezpłatnej, rzetelnej pomocy na terenie całej Polski!

Czy macie prawo do wybranego imienia i zaimków w szkole?

W przypadku osób niecispłciowych można spotkać się z sytuacją, w której używają one zaimków innych niż przypisane przy urodzeniu, w tym zupełnie innych niż tradycyjnie stosowane zaimki osobowe. Jako osoby uczące się macie pełne prawo, by zwracano się do was preferowanymi zaimkami i imionami.

Zgodnie z art. 30 Konstytucji RP– godności jako podstawowej wartości człowieka w zakresie jego praw i wolności, oraz art. 32 ust. 2 – w kontekście dyskryminacji społecznej, można wnioskować, że zwracanie się do kogoś zgodnie z zaimkami odpowiada zasadom demokratycznego państwa prawa – art. 2 KRP, które realizuje podstawy praw i wolności człowieka.

Ponadto moglibyśmy odwołać się także do art. 24 kodeksu cywilnego. Mówi on o dobrach osobistych każdego człowieka, do których zaliczamy również tożsamość płciową oraz orientację seksualną.

Grona pedagogiczne nie mogą wobec tego tłumaczyć się kwestią odpowiedzialności dyscyplinarnej za zwracanie się do osób uczących się zgodnie z ich życzeniem. W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 i 5 Karty Nauczyciela (Dz.U.2021.1762) mają obowiązek – „rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę”. Wiąże się to więc z poszanowaniem tożsamości osoby uczącej się i staranie się, by czuła się komfortowo i bezpiecznie.

Co jest równie istotne, rodzice, którzy zakazują zwracania się do osoby uczącej się zgodnie z jej wolą, w imię prawa do wychowania, nie jest jakkolwiek uzasadnione prawnie. Kwestie wychowania reguluje Konstytucja i KRO, rodzice wychowują dziecko zgodnie ze swoimi przekonaniami i wiarą, ale nie mogą mieć wpływu na działanie osób trzecich, jeśli to nie jest negatywne dla ich dzieci. Zwracanie się do osoby uczącej się w sposób, w jaki preferuję z pewnością nie można uznać za takie działanie. Warto też zauważyć, iż rodzice ograniczeni są wolą dzieci, które na poszczególnych etapach rozwoju mają prawo podejmować własne decyzje i działania, które będą odpowiadać im jako jednostkom.

Podsumowując, efektywny rozwój osoby uczącej się nie jest możliwy bez poczucia szacunku i akceptacji. Grono pedagogiczne powinno realizować funkcję wychowawczą i opiekuńczą w stosunku do uczniów i uczennic, a także dbać o poczucie bezpieczeństwa. Macie pełne prawo, by osoby uczące respektowały wasze preferowane zaimki i imiona. Nie jest to czymś bardzo trudnym, a może znacznie wpłynąć na komfort psychiczny osób uczących się. Pamiętajmy też o tym, że zwracanie się w pożądany sposób do swojego rozmówcy to podstawowy element komunikacji społecznej i jest wyrazem potrzebnego szacunku.

Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej na ten temat serdecznie zapraszamy do przeczytania publikacji: „Sytuacja prawna osób niecispłciowych w szkołach”, którą znajdziecie na naszej stronie internetowej variaposnania.pl/wydawnictwo

Czy macie prawo sami się usprawiedliwiać będąc dorosłymi?

Czy osoby, które mają 18 lat mogą usprawiedliwiać się samodzielnie? To jedno z najczęstszych pytań zadawanych podczas rozmów o prawie oświatowym, a także jeden z najpowszechniejszych problemów występujących w polskich szkołach.

Co do zasady, po ukończeniu 18 roku życia, zgodnie z art. 10 oraz art. 11 kodeksu cywilnego jesteście osobami pełnoletnimi, które posiadają pełną zdolność do czynności prawnych. Oznacza to również, zgodnie z art. 92 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, że wasi rodzice lub opiekuni prawni nie pełnią nad wami dłużej władzy rodzicielskiej. Jesteście pełnoletnimi osobami, które mają prawo do samodzielnego nabywania i zbywania swoich praw i obowiązków oraz do dokonywania różnych czynności – zawierania umów czy zobowiązań.

Co więcej, nie mogą tego robić w waszym imieniu rodzice lub opiekunowie prawni – nie mają do tego prawa, bo w świetle przepisów jesteście osobnymi, odrębnymi podmiotami, w tym wypadku niejako “obcymi”. Do tego, żeby rodzice lub opiekunowie prawni dokonywali w waszym imieniu jakichkolwiek czynności potrzebne jest uzyskanie pełnomocnictwa, które musicie podpisać, a wobec tego – wyrazić na to zgodę. Dotyczy to również usprawiedliwień – do czasu pełnoletności oraz uzyskania pełnej zdolności do czynności prawnych robią to za was rodzice lub opiekunowie prawni, bo to oni są waszymi przedstawicielami, a wy nie posiadacie zdolności do czynności prawnych w ogóle albo posiadacie je tylko w stopniu ograniczonym.

W związku z powyższym, od momentu uzyskania pełnej zdolności do czynności prawnej (od 18 roku życia) stajecie się podmiotami dorosłymi i niezależnymi, a wasi rodzice albo opiekunowie prawni nie mogą dokonywać w waszym imieniu czynności lub podejmować za was decyzji. Dlategto też to wy sami usprawiedliwiacie się, zwalniacie z zajęć lekcyjnych, a wasi rodzice lub opiekunowie prawni nie mają prawa tego robić.

Zgodnie z art. 99 ust. 2 Ustawy – Prawo Oświatowe szkoła ma obowiązek określić w statucie szkoły sposób usprawiedliwiania się przez osoby uczące się – termin wnoszenia usprawiedliwień, formę oraz sposób ich składania, a w tym sposób usprawiedliwiania się przez osoby pełnoletnie. Szkoły powinny przewidywać niezależny tryb usprawiedliwiania się dla osób pełnoletnich, który powinien być nie mniej skuteczny i nieograniczony w stopniu większym, aniżeli przepisy dot. usprawiedliwiania osób niepełnoletnich. Wobec tego – przepisy dotyczące osób pełnoletnich nie powinny nakładać dodatkowych ograniczeń lub wymogów dotyczących usprawiedliwień, tak aby sposób usprawiedliwiania się był równy i sprawiedliwy dla wszystkich osób uczących się w szkole, a jedynym co wyróżnia te dwie formy jest to, że pełnoletnie osoby uczące się usprawiedliwiają się samodzielnie. Zapraszamy również na nasze maile interwencyjne, pod którymi możecie otrzymać poradę prawną, zadać pytanie nt. nieprzestrzegania praw osób uczących się w szkole, a także spowodować, iż podejmiemy interwencję w Twojej szkole! Napisz na – 🇺🇦 tvoiprava@variaposnania.pl lub 🇵🇱 twojeprawa@variaposnania.pl

Czy ocena z zachowania może wpływać na ocenę końcoworoczną?

W związku ze zbliżającym się końcem semestru, zastanawiacie się pewnie co wpływa na waszą ocenę końcoworoczną z poszczególnych przedmiotów szkolnych. Zdarza się tak, że grono pedagogiczne straszy osoby uczące się, iż ze względu na swoje zachowanie będą mieli obniżoną ocenę z poszczególnych przedmiotów. 
 Wyjaśniamy! Grono pedagogiczne nie ma prawa brać pod uwagę zachowania przy ocenie z osiągnięć edukacyjnych, tj. waszej wiedzy i umiejętności z poszczególnych przedmiotów.

Zgodnie z art. 44b Ustawy o systemie oświaty, ocenianiu podlegają osiągnięcia edukacyjne osoby uczącej się oraz jej zachowanie. Ocenianie z osiągnięć edukacyjnych opiera się na zbadaniu tego, w jakim zakresie osoba ucząca się spełniła wymagania edukacyjne określone z danego przedmiotu na konkretny poziom edukacji. Wymagania edukacyjne (określone na podstawie szkolnego programu nauczania oraz podstawy programowej) powinny być wam przedstawione na początku każdego roku szkolnego, a waszym zadaniem – w kontekście osiągnięć edukacyjnych – jest osiągnąć taki poziom wiedzy i umiejętności, aby uzyskać konkretną ocenę.

Zachowanie opiera się na ocenianiu przez grono pedagogiczne stopnia respektowania zasad współżycia społecznego, norm etycznych oraz obowiązków określonych w statucie szkoły (obowiązki te powinny być natomiast zgodne z prawem powszechnie obowiązującym). Co więcej, zgodnie z art. 44f ust. 9 przywołanej wcześniej ustawy, ocena klasyfikacyjna z zachowania nie może mieć wpływu na oceny klasyfikacyjne z zajęć edukacyjnych oraz promocję do klasy programowo wyższej lub ukończenia szkoły. W związku z powyższym, ustawodawca już na poziomie ustawowym postanowił zakazać szkołom uzależniania zachowania od ocen z zajęć edukacyjnych, które opierają się nie na zachowaniu osoby uczącej się, a na posiadaniu określonej wiedzy oraz określonych umiejętności z danych zajęć edukacyjnych.

Chcecie, abyśmy wyjaśnili inne kwestie związane z oświatą? Dajcie znać w komentarzu!
Zapraszamy również na nasze maile interwencyjne, pod którymi możecie otrzymać poradę prawną, zadać pytanie nt. nieprzestrzegania praw osób uczących się w szkole, a także spowodować, iż podejmiemy interwencję w twojej szkole! Napisz na – 🇺🇦 tvoiprava@variaposnania.pl lub 🇵🇱 twojeprawa@variaposnania.pl

Czy szkoła ma prawo nie wydać świadectwa?

W związku z jutrzejszym zakończeniem roku szkolnego postanowiliśmy wyjaśnić wam istotną rzecz, której nie respektuje wiele szkół w Polsce, mianowicie – szkoła nie może nie wydać wam świadectwa szkolnego za ukończenie szkoły lub promocję do następnej klasy, jeśli otrzymaliście promocję do następnej klasy lub skończyliście szkołę!

Nie ma znaczenia to, czy szkoła tłumaczy się brakiem oddania tzw. “karty obiegowej”, bilansu pielęgniarce szkolnej, a nawet niewpłaceniem kwoty na ‘wydrukowanie’ świadectw (stanowi to zadanie szkoły i to ona ponosi koszt wydruku świadectw szkolnych).

Nieoddanie dokumentu jakim jest świadectwo, pomimo tego, że przysługuje ono osobie uczącej się stanowi przestępstwo z art. 276 kodeksu karnego, tj. Kto niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznym, ukrywa lub usuwa dokument, którym nie ma prawa wyłącznie rozporządzać, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. W związku z tym Dyrektor albo Dyrektorka, a także grono pedagogiczne, które nie chce wydać świadectwa, które powinni wydać wedle prawa, tj. w sytuacji, w której osoba uczące się uzyskała promocję do następnej klasy lub ukończyła szkołę zgodnie ze zdobytymi osiągnięciami edukacyjnymi popełnia przestępstwo karane karą grzywny, ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności do lat 2.

Co zrobić w sytuacji, gdy pracownicy szkoły nie chcą nam wydać świadectwa? Najlepiej zadzwonić na policję zgłaszając możliwość popełnienia przestępstwa przez pracowników szkoły. W takiej sytuacji policja powinna zjawić się w miejscu, które może stanowić miejsce popełnienia przestępstwa i doprowadzić do wyjaśnienia sprawy.

Chcecie, abyśmy wyjaśnili inne kwestie związane z oświatą? Dajcie znać w komentarzu!

Zapraszamy również na nasze maile interwencyjne, pod którymi możecie otrzymać poradę prawną, zadać pytanie nt. nieprzestrzegania praw osób uczących się w szkole, a także spowodować, iż podejmiemy interwencję w twojej szkole! Napisz na – twojeprawa@variaposnania.pl lub tvoiprava@variaposnania.pl

Czy szkoła ma prawo pobierać opłaty za ksero?


W wielu polskich szkołach pojawia się sytuacja, w której szkoły wymagają od osób uczących się opłat za ksero. Są to kwoty rzędu 20/30 złotych na pół roku szkolnego lub cały rok szkolny, które mają sfinansować koszty papieru, na których drukowane są osobom uczącym się sprawdziany, karty pracy i inne.

Często otrzymujemy pytania, czy jest to praktyka zgodna z prawem i przepisami powszechnie obowiązującymi. Wychodząc na przeciw kolejnym pytaniom i ułatwiając sprawę… wyjaśniamy!

Przede wszystkim należy wskazać na art. 10 Ustawy – Prawo Oświatowe. Zgodnie z ust. 1 pkt 5 ww. wskazanego przepisu, organ prowadzący szkołę odpowiada za wyposażenie szkoły w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczo-profilaktycznych, przeprowadzania egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych. Nadto, art. 29 ust. 1 Karty Nauczyciela wskazuje, że organ prowadzący szkołę obowiązany jest zapewnić szkole podstawowe warunki do realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych.

Przypominając jednocześnie o konstytucyjnej bezpłatności nauczania, musimy dojść do wniosku, że od osób uczących się nie można wymagać opłat za ksero, nawet na zasadzie dobrowolnych wpłat. Jest to bowiem obowiązek organu prowadzącego szkołę np. Miasta Poznań, aby zapewnić rzeczy takiego rodzaju. Osoby uczące się mają obowiązek zapewnić sobie jedynie przedmioty zupełnie podstawowe do nauczania – zeszyt (nawet jeden na wszystkie przedmioty), długopis i inne niezbędne przybory. Wszystkie inne wydatki ponosi szkoła i nie powinna wymagać jakichkolwiek środków od osób uczących się i ich rodziców, a, w związku z tym, osoby uczące się nie mają żadnego obowiązku, aby takie kwoty wpłacać. Wymóg opłat za ksero jest bowiem naruszeniem przepisów prawa powszechnie obowiązującego.

Jeśli jakakolwiek szkoła wymaga od was opłat za ksero – pamiętajcie, że w takim wypadku najlepiej zwrócić się do organu prowadzącego szkołę lub organu nadzoru pedagogicznego, aby rozwiązać problem.

Chcecie, abyśmy wyjaśnili inne kwestie związane z oświatą? Dajcie znać w komentarzu!

Wychodzenie ze szkoły a prawo


Kwestia wychodzenia ze szkoły oraz jego terenu cyklicznie pojawia się w działalności naszej Fundacji – głównie z powodu zgłoszeń osób uczniowskich, które spotykają wiele różnych problemów w tym zakresie. Problemy te dotyczą odpowiedzialności i prawa do wychodzenia ze szkoły np. na przerwę albo opuszczania szkoły bez zamiaru powrotu do niej (z przedłożonym zwolnieniem lub bez niego). Zgłoszenia dotyczą także związanego z tymi sytuacjami zachowania nauczycieli i nauczycielek oraz generalnie – praktyki szkół. Co mówi na ten temat prawo?

Najważniejsze przepisy

Wskażmy przede wszystkim przepisy prawa, które są w tej sprawie kluczowe – zanim przejdziemy do interpretacji i wyjaśnienia kwestii spornych.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 pkt 6 Ustawy – Prawo oświatowe (Dz.U.2021.1082), dyrektor szkoły lub placówki ma obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa osobom uczniowskim w czasie organizowanych zajęć. Bezpośredni obowiązek nadzoru nad osobami uczniowskimi przez nauczycieli określa natomiast art. 6 ust. 1 pkt 1 Karty Nauczyciela (Dz.U.2021.1762). Generalnie – osoby uczniowskie pozostają pod nadzorem nauczycieli i nauczycielek, które powinny zapewnić im bezpieczeństwo. Dotyczy to przede wszystkim osób, które nie ukończyły 18 roku życia, a zatem – zgodnie z art. 10 i 11 k.c. – nie posiadają pełnej zdolności do czynności prawnych oraz pozostają we władzy rodzicielskiej. Zgodnie z art. 92 k.r.o., rodzice na czas zajęć lekcyjnych przekazują szkole nadzór nad uczniem, a zatem to szkoła odpowiada za bezpieczeństwo i zdrowie ucznia w czasie szkolnym. Dla rozwiania wątpliwości wskażmy również, że – ze względu na zasady BHP oraz zasady przeciwpożarowe – drzwi do klas i szkół powinny być otwarte w celu zachowania bezpieczeństwa na wypadek sytuacji kryzysowych i nagłych, wymagających natychmiastowego działania. Otwarte muszą być na pewno te drzwi do wejścia do szkoły, które ujęte są w planach ewakuacyjnych przez szkołę.

Osoby niepełnoletnie

Bezsprzecznym jest fakt, iż osoby niepełnoletnie nie mają prawa samodzielnie opuszczać terenu szkoły (bez nadzoru osób nauczycielskich) jeśli chcą opuścić teren szkoły na przerwę, np. w celu udania się do pobliskiego sklepu. Szkoły mają prawo stanowić w statutach zakaz opuszczania terenu bez nadzoru – jako iż w ewentualności (gdyby takiego zakazu nie ustanowiły, a także gdyby nie starały się dochować nadzoru) szkoła mogłaby ponieść odpowiedzialność niechcianych i nieprzewidzianych wypadków. W tej kwestii natomiast rozpatruje się przede wszystkim winę osób nauczycielskich – to czy mogły dochować nadzoru oraz to, czy negatywna w skutkach sytuacja pojawiłaby się wtedy, gdyby nadzór był dochowany. Natomiast generalne karanie osób uczniowskich karami statutowymi za wychodzenie ze szkoły podczas przerwy ma uzasadnienie prawne.

Osoby pełnoletnie

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku osób pełnoletnich, które posiadają pełną zdolność do czynności prawnych, są w pełni samodzielnymi podmiotami, będącymi nosicielami praw i obowiązków oraz osobami zdolnymi do nabywania i zbywania praw i obowiązków, a także do składania oświadczeń woli. Osoby te mają prawo opuszczać teren szkoły w czasie przerwy samodzielnie (np. w celu skorzystania z wyrobów tytoniowych, co jest im prawnie dozwolone), jako że szkoła nie będzie ponosić odpowiedzialności za ewentualne negatywne sytuacje – skoro te osoby uczniowskie są w pełni samodzielnymi podmiotami (nie wyklucza to oczywiście nadzoru nad tymi osobami w czasie zajęć lekcyjnych).

Opuszczenia szkoły bez zamiaru powrotu do niej

W przypadku konieczności skorzystania z opieki medycznej, stomatologicznej lub z powodu innych sytuacji losowych i nagłych, które tłumaczą konieczność opuszczenia zajęć lekcyjnych. Często podnoszonym argumentem jest fakt, iż takie opuszczenie szkoły przez niepełnoletnie osoby uczniowskie jest bezprawne, a także, że szkoły mają prawo takich osób nie wypuścić, jeśli np. nie odbiorą ich rodzice lub prawni opiekunowie – tłumacząc to koniecznością dochowania nadzoru. Inne przypadki to konieczność przedstawienia wcześniejszego zwolnienia od rodziców/opiekunów prawnych, które usprawiedliwiałoby opuszczenie szkoły. Musimy natomiast pamiętać, że życie jest pełne sytuacji losowych, nagłych i nieprzewidywalnych – rodzice/opiekunowie prawni nie zawsze będą w stanie przedłożyć zwolnienie przed faktem opuszczenia szkoły, a sytuacja może być na tyle pilna, iż osoba uczniowska musi szkołę opuścić w celu udania się w dane miejsce. Usprawiedliwienie można zawsze przedstawić w czasie późniejszym – statuty określają formy usprawiedliwiania i termin na ich wniesienie wynosi zazwyczaj 7-14 dni. Pamiętajmy również, iż zgodnie z przepisami prawa (art. 43 Prawa o ruchu drogowym (Dz.U.2022.988)) osoby 7-letnie mogą samodzielnie poruszać się po drogach publicznych, a osoby młodsze – w towarzystwie osoby co najmniej 10-letniej.

Konsekwencje nieobecności

Różnego rodzaju zdarzenia wymagają tego, ażeby osoby uczniowskie mogły opuścić teren szkoły w dowolnym momencie – są natomiast przewidziane ewentualne konsekwencje w sytuacji, gdyby wyjście takie nie było w żaden sposób usprawiedliwione. Osoby uczniowskie mają wtedy przede wszystkim niższą frekwencję. Dlatego tak ważne jest zwrócenie uwagi na problem otwartych drzwi (z tego względu oraz ze względu na przypadek ewakuacji) oraz na wyciąganie konsekwencji od uczniów za sam fakt opuszczenia szkoły – bez doprowadzenia do wyjaśnienia sytuacji. W tym wypadku osoby nauczycielskie nie muszą również „przejmować” się ewentualną odpowiedzialnością, jako że – tak jak wskazywałem wcześniej – rozpatrujemy ją pod kątem możliwości dochowania nadzoru oraz tego, czy nadzór zmieniłby cokolwiek w tej sytuacji. Oczywistym jest fakt, iż osoby nauczycielskie pełnią opiekę nad wieloma uczniami jednocześnie i w takich sytuacjach nie mogą pozwolić sobie na opuszczenie terenu szkoły razem z osobą uczniowską, która teren szkoły opuszcza (w celu dochowania nadzoru), jako że zobowiązani są do pełnienia nadzoru nad resztą osób uczniowskich. Sytuacje takie wymagają indywidualnego podejścia i wyjaśnienia sytuacji – oczywiście najlepiej by było, ażeby zwolnienia były przedkładane wcześniej, ale nie zawsze jest to możliwe, tak jak wskazywałem wyżej.

Sytuacja w zakresie osób pełnoletnich nie wymaga większego uzasadnienia, jako że jest identyczna w stosunku do przerw – pełnoletnie osoby uczniowskie same dokonują usprawiedliwień lub zwolnień, więc w przypadku opuszczenia terenu szkoły powinny wywiązać się z takiego działania, jeśli nie – konsekwencje odczują w postaci niższej frekwencji.

Twoje prawa są łamane?
Zgłoś się do nas!

Pamiętajcie – jeżeli szkoły nie pozwalają wam opuszczać terenu szkoły w ogóle, drzwi do szkoły są zamknięte, osoby nauczycielskie nie chcą wypuścić was pomimo przedłożonego zwolnienia lub bez niego (w nagłych sytuacjach) – zgłaszajcie się do nas na adresy mailowe – twojeprawa@variaposnania.pl oraz tvoiprava@variaposnania.pl, gdzie uzyskacie rzetelną analizę prawną sytuacji wraz ze wskazaniem dalszych kroków i pomocą z naszej strony – lub podjęcia przez nas interwencji. Gwarantujemy anonimowość!

Matury Próbne – czy istnieje obowiązek płatności po stronie osób uczniowskich?


Przed jakimikolwiek rozważaniami należy rozpatrzeć stan prawny.

Zgodnie z art. 70 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 14 ust. 1 pkt 1 Ustawy – Prawo Oświatowe (Dz.U.2021.1082), nauczanie w szkołach publicznych jest bezpłatne. Przepisy te nie są rozumiane bezwzględnie i kategorycznie – zgodnie z doktryną przyjęło się, że po stronie osób uczących się i ich rodziców stoi obowiązek zakupu rzeczy niezbędnych do nauki w szkole. Możemy tutaj wymienić podstawowe przybory, takie jak długopis, ołówek lub zeszyt. Są to również podręczniki, choć w ich przypadku jest wiele innych rozwiązań. Istnieje również wiele programów pomocy społecznej dla ubogich, stworzonych po to, by żadne dziecko nie było wykluczone i miało rzeczywiście równe szanse w trakcie kształcenia szkolnego. Dodatkowo, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 5 u.p.o to organ prowadzący szkołę wyposaża ją w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania. Wynika z tego prosta konkluzja, iż przykładowo zbieranie pieniędzy „na papier” lub „na ksero” jest bezprawne, jako że zapewnienie takich materiałów jest zadaniem organu prowadzącego oraz szkoły.

Matury próbne nie są obowiązkowe. Osoba ucząca się nie musi do nich podchodzić, aby podejść do matury prawdziwej. Przepisy prawa wymagają od osób uczących się jedynie ukończenia szkoły ponadpodstawowej. Nie jest to również rzecz konieczna z perspektywy zajęć i realizacji podstawy programowej. Arkusze maturalne można wykonywać na zwykłych lekcjach, między innymi przy pomocy sprzętów multimedialnych, bez zbędnego stresu i patosu. Należy również zaznaczyć, że od osoby uczącej się nie można wymagać zakupu czegokolwiek, co nie jest rzeczą podstawową i konieczną do nauczania w szkole. Szkoły publiczne działają na zasadzie bezpłatności, a osoby uczące się i/lub ich rodzice mogą nie mieć środków na pokrycie kosztów matur próbnych, które potrafią sięgać rzędu kilkudziesięciu złotych, jak dowiadujemy się z anonimowych zgłoszeń.

Jeśli szkoła chce organizować matury próbne, powinna sama zakupić wszelkie potrzebne materiały – gotowe matury próbne lub papier potrzebny do ich wydrukowania. Pewnym jest natomiast, że osoby uczącej się nie można zmusić do zapłaty, nie można tej zapłaty również od niego wymagać. Sprzecznym z przepisami byłoby również wyciąganie konsekwencji w związku z brakiem zapłaty lub niedopuszczenie do napisania próbnych matur bez uiszczenia opłaty, jako że przeprowadzenie matur próbnych jest wyłącznie wolą szkoły.

Musimy pamiętać, że szkoła – zgodnie z art. 7 Konstytucji RP – działa w granicach i na podstawie powszechnie obowiązującego prawa. To ogranicza szkołę w działaniach, zakazuje domniemywania kompetencji, a także samowolnego rozszerzania swoich praw. Należy również wskazać, że nawet zwykłe matury, odbywające się w maju, są dla uczniów darmowe – a są one ściśle określone prawnie. Bezzasadnym jest więc wymaganie uiszczania opłaty za próbne matury, które nie są nawet formalnie określone w przepisach prawa powszechnie obowiązującego.

Wobec powyższego – szkoły nie mogą wymagać jakichkolwiek opłat za przeprowadzenie próbnych matur. Jeśli je organizują, powinny to robić ze środków własnych, przy udziale organu prowadzącego szkołę.

W przypadku, gdyby wasza szkoła wymagała uiszczania opłat za próbne matury, zgłoście się do nas na twojeprawa@variaposnania.pl oraz na tvoiprava@variaposnania.pl. Gwarantujemy anonimowość oraz interwencję w Waszych sprawach.

Wystosujemy pismo do Kuratorium Oświaty i organu prowadzącego placówkę, aby praktyka ta została odgórnie ukrócona. Będziemy informować o postępach w sprawie.